Wittevliegbestrijding

De tabakswittevlieg blijft lastig te bestrijden in lisianthus. Sommige bedrijven spuiten twee tot drie keer in de week om de witte vlieg beheersbaar te houden. Als beste middel tegen tabakswittevlieg komt Oroganic naar voren. Een ander middel wat in tomaten en aardbeien als een goede bestrijder naar voren komt os het middel Siltac SF (150 ml/100 l). Hier is in lisianthus nog weinig ervaring mee opgedaan. 
Bij een gewasbespuiting is onderdoor spuiten met spuitstokken aan de spuitboom aan te raden. Het lijkt er op dat chemische bestrijding geen oplossing is voor het probleem met tabakswittevlieg. 
Biologische bestrijding gaf in het verleden een onvoldoende resultaat doordat Topsin M tegen Fusarium werd gebruikt. Nu de toepassing van Topsin M niet meer is toegelaten komt biologische bestrijding van witte vlieg weer in beeld. De enige goede biologische bestrijder tegen tabakswittevlieg is de sluipwesp Eretmocerus eremicus. De roofmijt Amblyseius montdorensis heeft een goede nevenwerking tegen tabakswittevlieg.

Bespuitingen met aminozuren noodzakelijk?

Er zijn 24 aminozuren bekend voor de plant. In de plant wordt NO₃^- stikstof omgezet naar NO₂^2-. Onder invloed van energie uit zonlicht en assimilatielampen wordt NO₂^2- omgezet in de plant naar NH₄⁺ en vervolgens vindt er een omzetting plaats naar aminozuren. Elk aminozuur is een bouwsteen voor een aantal stoffen in de plant. Het ene aminozuur zet, via stofwisseling de plant aan tot meer vertakking, de ander stimuleert de vorming van chlorofyl. 
Bij een bespuiting is het goed om te weten welke aminozuren worden toegediend. Elk amino-zuur bevat 6-9% stikstof. Soms bevatten aangeboden aminozuren extra NPK meststoffen. 
Het spuiten van aminozuren kan geen alternatief zijn voor het minder uren belichten met de assimilatie-belichting. Maar in deze tijd van energiecrisis kan elke bespuiting, die bijdraagt aan een betere groei behulpzaam zijn.